Ναι! Και λιοντάρια και τίγρεις και… πιγκουίνους έχουμε! Για όποιον δεν το πιστεύει, αρκεί μια επίσκεψη στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο (www.atticapark.gr) στα Σπάτα, το οποίο με «δελφινάριο», με «δεινοσαυρούπολη» και με «ωκεανόπολη» είναι ένας πολύ εντυπωσιακός και άκρως εκπαιδευτικός, για τα παιδιά, χώρος.
Οι ακτές της Αττικής, που σήμερα τις κοσμούν εξαιρετικά παραθαλάσσια ξενοδοχεία και οργανωμένες πλαζ, μικρά αγκυροβόλια και οργανωμένες μαρίνες, παλιοί και σύγχρονοι οικισμοί, μικροί φάροι και ξωκλήσια, ή τα εξοχικά σπίτια των Αθηναίων, έχουν, εάν τις προσέξει κανείς, έναν μοναδικό χαρακτήρα και αναρίθμητους όρμους, λιμάνια και λιμανάκια.
Τα εδάφη της Αττικής είναι ημιορεινά (61,2%), πεδινά (31,2%), αλλά και ορεινά (7,2%). Ιδιαίτερα η Β.Α. Αττική διαθέτει μεγάλες εκτάσεις με ελιές, αμπέλια, καρποφόρα δέντρα, λαχανόκηπους κάθε είδους, αλλά και περιοχές με πολλά πεύκα και έλατα στα ορεινά, προσφέροντας τα πάντα στους κατοίκους της.
Ναυάγια, ύφαλοι, σπηλιές, τοίχοι κατάδυσης, πλούσια υδρόβια ζωή και εξαιρετική ορατότητα (30 – 40 μ.), συνθέτουν το αττικό υποβρύχιο τοπίο. Εάν είστε τυχεροί δεν αποκλείεται να σας παρακολουθούν κατά τη διάρκεια της κατάδυσής σας δελφίνια, θαλάσσιες χελώνες ή ακόμη και φώκιες! Τον Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, η θερμοκρασία της θάλασσας κυμαίνεται από 25 έως 28
Στην Αττική μπορεί κανείς να ανέβει βουνά με τελεφερίκ, με τζιπ, με ποδήλατο, με τα πόδια, ή… με τα χέρια (με σκοινιά και ορειβατικό εξοπλισμό), να εξερευνήσει σπηλιές, να διασχίσει δάση, να ψαρέψει σε λίμνες, να πετάξει με ανεμόπτερο, να πέσει με αλεξίπτωτο, να κάνει κωπηλασία κ.λπ…
Η Αττική βρέχεται τόσο ανατολικά όσο και δυτικά από τη θάλασσα.
