Στολίδι της Αθήνας, η Ακρόπολη, το ψηλότερο σημείο της πόλης -που στην αρχαιότητα το οχύρωναν με τείχη- και αιώνιο σύμβολό της ο Παρθενώνας, ο «Μέγας Ναός», το θαύμα της αρχιτεκτονικής για το οποίο χιλιάδες άνθρωποι εργάστηκαν σκληρά επί δεκαπέντε χρόνια, άλλοι κουβαλώντας τόνους μάρμαρο απ’ το βουνό της Πεντέλης, άλλοι ξεφορτώνοντας καράβια με χρυσό απ’ τη Λιβύη, ελεφαντόδοντο από την Αίγυπτο, ξύλο από τον Λίβανο, άλλοι δίνοντας ψυχή και ιερότητα στις πέτρες…
Το θαύμα αυτό έμεινε άθικτο για πολλούς αιώνες. Οι Ρωμαίοι το σεβάστηκαν, οι Χριστιανοί το 500 μ.Χ. το μετέτρεψαν σε εκκλησία, οι Τούρκοι το 1456 το έκαναν τζαμί. Το 15μετρο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς, κάποιοι, το έκαναν κομμάτια για τα πολύτιμα υλικά του, άλλωστε μόνο το χρυσάφι του ζύγιζε έναν τόνο.
Επί Μοροζίνη, στις 26 Σεπτεμβρίου 1687, ένας Γερμανός πυροβολητής έστειλε μια οβίδα στον Παρθενώνα, όπου οι Τούρκοι είχαν αποθηκεύσει… μπαρούτι.
Αρκετά χρόνια αργότερα, ένας Άγγλος πρεσβευτής στην Αθήνα, ο Έλγιν, πήρε άδεια από τις τουρκικές αρχές να αφαιρέσει όσα γλυπτά ήθελε από τον ναό της Αθηνάς και να τα μεταφέρει στο Λονδίνο. Οι εργάτες που αφαιρούσαν τα γλυπτά, έσπασαν αρκετά από τα αριστουργήματα του Φειδία. Τα καλύτερα, φορτώθηκαν σ’ ένα καράβι για την Αγγλία. Ονομάστηκαν «Ελγίνεια μάρμαρα» και βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Είναι αυτά που Έλληνες και πολλοί φίλοι της Ελλάδας απ’ όλο τον κόσμο, ζητούν να γυρίσουν στην πατρίδα τους.
Όσα απ’ αυτά θαυμάσετε στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης (www.theacropolismuseum.gr) είναι τα διασωθέντα. Οι κενές θέσεις ανάμεσά τους, περιμένουν τα γλυπτά που εκλάπησαν και τα οποία διεκδικούμε…
